Susmaryosep, Pag-ibig nga Naman!!!

~Rovelyn Jamisola~

Minsan nang nagmahal

Minsan na ring nabigo

Minsan nang lumigaya

Sa piling ng mahal ko

Bakit nga ba ganito ang tinatawag na pag-ibig?

Susmaryosep!!!

Ni hindi ko maisip
Kung bakit sa simula pag-ibig ay kaytamis

Puro tawa at ngiti dala sa ating mga labi

Puno ng pagmamahal pusong sabik

Sa kanyang mangingibig na dala ng langit

Ngunit sa pagtagal ng panaho'y unti-unti ring namamatay

Apoy na minsan ay pinagsaluhan ng dalawang magsing-irog

Sa di malamang dahilan ay nawawala ang lahat

Ng pinagsamahan, ng pinagsaluhan

Kung bakit nga ba may nambabalewala

May unang bumibitaw at umaayaw na

Ang lubid na minsan ay nag-uganay sa dalawa

Ngayo'y hamak na pisi na lamang ng lungkot at pagdurusa

Sa kabila ng lahat ng ito di ko maipagkakaila

Na ang pag-ibig nakakalito talaga

Para makabangong muli ay iisa lang ang solusyon

Dantay ng totoong pag-ibig ating matatamo
Sa Diyos na siyang gumawa ng lahat

Dahil sa tunay na pag-ibig kanyang ipinahamak

Ang kanyang nag-iisang anak doon sa krus ng kalbaryo